خردمند هرگز غم آنچه را از دستش رفته نمی خورد

حتی اگر عزیز ترین کسش مُرد و وی را به خاک سپرد

شکسته ی غم و درد نمی گردد

دیگر آنکه مُرد خردور از نادیدنیها چنان دل می کند

که باد از بید می گذرد

هر کس را سرنوشتی مقدر است

یکی روز و شب در طلب سربلندی و سروری به جان می کوشد

و بهر ه اش جز خستگی و فرسودگی و نامرادی چیزی نیست

به تعبیر دیگر در کنار چشمه روشن و گوارا تشنه می ماند

از سوی دیگر بی هنری بختیار

بی آنکه تن به کار و کوشش بسپارد

روزگار بر او می خندد و از همه گونه آسایش و آرامش برخوردار می گردد

پروردگار چنین خواسته و تدبیر بر تقدیر کارگر نمی افتد